تأثیر آموزش بر آگاهی، موانع درک شده، وضعیت و تداوم مراجعه بیماران به بخش بازتوانی قلب بیمارستان شهید چمران اصفهان

مقدمه: بیماری های قلب از مهم ترین دلایل مرگ می باشد و موجب کاهش کیفیت زندگی می گردد. خدمات بازتوانی باعث ارتقای سطح سلامت این بیماران می شود، اما وضعیت استفاده از این خدمات مطلوب نیست. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش بر آگاهی، موانع درک شده و وضعیت مراجعه بیماران به بخش بازتوانی قلب بیمارستان شهید چمران اصفهان اجرا شد. روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 69 نفر بیمار بستری (گروه مداخله 35 نفر و گروه شاهد 34 نفر) بیمارستان شهید چمران اصفهان در سال 1392 صورت گرفت. بیماران واجد شرایط به طور تصادفی به یکی از دو گروه اختصاص یافتند. داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته و مورد تأیید کارشناسان جمع آوری شد. آموزش گروه مداخله به صورت چهره به چهره، تلفنی، پمفلت، فیلم و اسلاید بود. وضعیت مراجعه و تعداد دفعات حضور بیماران در برنامه بازتوانی از طریق پیگیری تلفنی و بررسی لیست مراجعه کنندگان دو ماه بعد از اولین مراجعه بیماران به واحد بازتوانی بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون های مناسب در نرم افزار spss با سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن بیماران گروه مداخله و شاهد به ترتیب 1/2 ± 57/58 و 8/1 ± 94/55 سال به دست آمد. افزایش و کاهش معنی داری پس از مداخله به ترتیب در آگاهی (01/0 > p) و موانع درک شده (01/0 > p) بیماران نسبت به گروه شاهد ایجاد شد. دفعات مراجعه بیماران گروه مداخله نسبت به گروه شاهد برای بازتوانی بیشتر بود (03/0 > p). بیمارانی که به واحد بازتوانی مراجعه می کردند، میانگین نمره آگاهی بیشتر (01/0 > p) و میانگین نمره موانع درک شده کمتری (03/0 = p) نسبت به سایرین داشتند. نتیجه گیری: مداخله آموزشی با هدف افزایش آگاهی نسبت به اثرات مفید برنامه های بازتوانی و کاهش موانع درک شده بیماران جهت شرکت در این برنامه ها، توانست تداوم مراجعه بیماران را به بخش بازتوانی افزایش دهد.